​Sommige zaadjes zijn al kunstwerkjes op zich! En wat maakt moestuinen nou zo leuk; het blijft spannend of die zaadjes ontkiemen...

Zo, de laatste wintergroente gaan de grond uit... Prei, rode bietjes en boerenkool geoogst. Ruimte voor nieuw spul!​

Wat een heerlijk weertje om in de moestuin te werken!  Gisteren was de wind nog fris, maar de zon deed z’n best. 

​Wat er allemaal in een krop andijvie kan zitten...

Je let ‘even’ niet op en ze terroriseren gelijk de hele boel. Ze eten al het blad op, dat wat overblijft zijn alleen de stelen en stengels van de planten. Dit is nog maar een fractie van wat er in de boerenkoolplanten te vinden was. Aan het formaat te zien, hebben ze zich al een tijdje prima kunnen vermaken. Ter info: het worden straks van die lieflijke witte vlindertjes. Ook wel ‘kooltjes’ genoemd, omdat de rupsen zich het liefst volvreten met koolsoorten.

Met uien is iets bijzonders aan de hand. In de winkel kosten ze namelijk bijna niks, vaak zo rond € 1,- per kilo.  Waarom dan de moeite nemen om ze in je eigen moestuin te telen?  Tsja, iets met voldoening om je eigen groente te telen en nog een heleboel kleine dingen bij elkaar. Hieronder een betoog voor het telen van je eigen uien!

Het is één van de belangrijkste gezonde smaakmakers in de keuken. Er zijn veel verschillende soorten, die ieder hun eigen smaak en eigenschappen hebben. Zowel rauw als gebakken  zijn ze heerlijk. En dan zijn ze ook nog eens goed te bewaren als je dat goed doet  (droog en donker). Ze nemen snel vocht op van andere groente en gaan dan schimmelen, dus liever apart bewaren.

Een ui is een tweejarige plant te noemen. De zaadjes worden gezaaid op grote stukken grond bij een boer. Daar komen dan hele dunne sprietjes uit en dat eerste jaar groeien ze uit tot plantuitjes. Deze plantuitjes worden gerooid om vervolgens te drogen op het land. Als ze droog genoeg zijn en het weer het toe laat worden ze van het land gehaald en ergens in een loods of schuur bewaard (ook droog en donker). 
In de winkel zijn ze dan verkrijgbaar als plantuitjes, zoals op de foto's te zien is. Deze kunnen  dan gepoot worden. Meestal zijn de uitjes al iets uitgelopen, en daardoor is goed te zien wat de onder- en bovenkant is zodat je op de juiste manier de ui in de grond stopt.  Af en toe een buitje erop of zelf beetje water geven en als het  zonnetje zijn best doet kan het hard gaan met de uien. 

De ui is niet alleen lekker, maar ook prachtig om  te zien. Vooral als de uit gaat bloeien. Als je in het tweede jaar de ui er te laat uithaalt, schiet hij door en maakt dan prachtige zaadbollen die je ook nog eens goed kunt drogen.  Het zaad kun je eventueel ook oogsten en  het volgende jaar zelf weer zaaien. 

Af en toe gebeurt het weleens dat een geoogste ui toch uit gaat lopen naar verloop van tijd. Eigenlijk is hij dan ook niet meer zo lekker om op te eten en dan stop ik hem weer in de grond. Daar komen dan ook weer prachtige zaadbollen uit, waar ook weer allerlei insecten op af komen. Vaak hebben de stelen  een een dunne onder- en bovenkant . En ergens onderaan hebben ze een soort buikje. Ik weet nog niet waarom dit is... 

Ideaal voor in de eigen moestuin omdat er met een ui eigenlijk weinig fout kan gaan. Weinig dieren zullen er aan knabbelen, er zijn geen noemenswaardige ziektes die bestreden moeten worden, groeien snel, zijn niet vorstgevoelig, hebben niet zoveel eisen wat betreft de grondsamenstelling, kunnen op verschillende momenten in het jaar worden gepoot en ze combineren goed met andere planten. 

Ben je nog niet overtuigd, haal je uien dan 'gewoon' in de winkel. Maar denk af en toe aan dit verhaal en je weet dat je iets bijzonders in handen hebt!

Vandaag inkopen gedaan bij Vreeken’s Zaden in Dordrecht. Het is altijd een feestje om daar te zijn! Het aanbod van verschillende zaadjes, bollen knollen maakt het moeilijk om te kiezen. Uiteraard heb ik weer veel teveel gekocht, maar ik ga  mijn best doen om voor alles een mooi plekje te vinden! 
En dan is er bij de kassa nog iets grappigs te vinden: mocht je er één nodig hebben, maar niet  bij je hebben dan kun je een leesbrilletje lenen. En dat is best handig met die kleine lettertjes op de verpakkingen! 

Wat is het koud hè?! Echt weer voor boerenkool. Verder nog wat prei en een koolraap kunnen oogsten.

Regelmatig blijf ik me verbazen over deze vrolijk kleurtjes, zeker in de winter. Door te blijven plukken van de snijbiet, groeit hij langzaam door. Zeker als de temperatuur boven nul blijft.
Snijbiet is lekker in salades, in de stamppot of in de groene smoothie!